In april 2025 bereikte K_Dekker als een van de weinige bouwbedrijven in Nederland trede 5 van de Safety Culture Ladder (SCL 2.0). Een prestatie die niet alleen getuigt van gedegen veiligheidsbeleid, maar vooral van een diepgewortelde veiligheidscultuur. We spraken met Timo Blind, KAM-coördinator bij K_Dekker, over wat deze prestatie betekent, hoe het bedrijf hier is gekomen en wat de uitdagingen zijn om dit niveau vast te houden – en vooral: om het te behouden.

Gefeliciteerd met trede 5. Wat betekent deze certificering voor jullie?

“Dank je wel! Het is een enorme mijlpaal voor ons. Toen ik in oktober begon bij K_Dekker, hoorde ik al dat we serieus voor trede 5 gingen. Dat is bijzonder, want er zijn maar weinig bedrijven in Nederland, laat staan bouwbedrijven met verschillende disciplines, die dit niveau halen. En het is niet iets wat je ‘even’ doet. We hebben er jaren over gedaan, stap voor stap. Iedere trede vroeg om een andere aanpak, een verandering in gedrag en cultuur.”

Wat maakt trede 5 zo bijzonder?

“Op trede 5 is veiligheid volledig verweven met alle processen. Het gaat niet alleen om regels, maar vooral om gedrag en cultuur. Iedereen, van directie tot vakman, voelt zich verantwoordelijk. En belangrijker: men durft elkaar aan te spreken. Je ziet dat veiligheid een vanzelfsprekendheid wordt. Niemand twijfelt eraan of iets veilig moet, het is gewoon hoe we werken. We hebben medewerkers die zonder schroom hun leidinggevende aanspreken op onveilig gedrag – dat is het echte bewijs dat het leeft.”

Kun je een voorbeeld geven van zo’n moment waarop die cultuur zichtbaar werd?

“Jazeker. Tijdens de verbouwing van ons kantoor liep een van onze directeuren via de bouwplaats naar zijn werkplek. Een jonge vakman sprak hem aan: ‘Zou je een helm kunnen opdoen?’ In plaats van boos te worden, paste de directie de looproute aan. Dat soort momenten maken me trots. Maar het laat ook zien dat veiligheid iets van iedereen is. Die jonge collega voelde zich veilig genoeg om zijn baas aan te spreken. Dat zegt alles.”

Wat was de grootste uitdaging op weg naar trede 5?

“De keten meenemen. We werken met veel vaste partners, die weten wat we verwachten. Maar onderaannemers die we minder vaak inzetten of die zelf weer andere partijen inhuren, zijn lastiger. Daar zitten de pijnpunten. Zij moeten vaak nog wennen aan onze veiligheidsstandaarden. Soms duurt het even voordat ze begrijpen dat dit bij ons geen afvinklijstje is, maar de kern van hoe we met elkaar omgaan.”

Wordt er dan veel gemopperd?

“Soms wel. Bijvoorbeeld als we weer een veiligheidstraining organiseren. Dan hoor je: ‘Moeten we nu alweer?’ Maar tegelijkertijd krijgen we vaak complimenten over de sfeer op de bouwplaats en de manier waarop we samenwerken. Veiligheid betekent bij ons niet: meer regels. Het betekent: beter samenwerken. We zoeken het gesprek, leggen uit waarom we iets vragen, en dan merk je dat mensen het sneller accepteren.”

En nu? Is trede 5 een eindpunt?

“Zeker niet. Sterker nog: het wordt alleen maar intensiever. Waar je bij lagere tredes een gedeeltelijke audit krijgt, heb je op trede 5 ieder jaar een volledige audit. Volgend jaar staan er weer acht auditdagen gepland. Bovendien moeten we blijven verbeteren. We kregen de erkenning, maar zeker niet met een tien. Het is een bevestiging dat we op de goede weg zijn, maar ook dat er altijd ruimte is om verder te groeien.”

Wat zijn de verbeterpunten?

“Vooral in de bouwtak, waar nog te veel in ‘eilandjes’ wordt gewerkt. Onderaannemers doen hun eigen ding. We willen dat ze meer deel uitmaken van ons team, onze cultuur. Ook willen we dieper leren van onveilige situaties. Dat betekent niet alleen melden, maar ook analyseren: waarom gebeurde dit, wat kunnen we ervan leren? Daarnaast investeren we in persoonlijk leiderschap, ook bij vaklieden. Dat betekent: meer ambassadeurs, ook op de werkvloer.”

Hoe doe je dat, ambassadeurs creëren?

“Door mensen mee te nemen. Bijvoorbeeld via inspirerende bijeenkomsten, zoals onze Veiligheidsdagen. Daar sprak een oud-motorcoureur die een zwaar ongeluk had overleefd. Zijn verhaal maakte veel indruk. Zeker op de vaklieden, die hem herkenden van televisie. Dat soort dingen blijven hangen. Het gaat erom dat veiligheid betekenis krijgt, dat mensen het snappen, voelen, er zelf iets mee kunnen. Je moet aansluiten bij hun belevingswereld.”

Hoe zorg je dat veiligheid ook logisch en praktisch blijft?

“We hebben duidelijke regels, maar kijken altijd of ze logisch zijn. Op een klein project zonder vallende objecten hoeft misschien geen helm. Dan doen we een risicoanalyse. En als een werkschoen niet lekker zit, zoeken we een andere. Veiligheid moet niet voelen als last, maar als logisch onderdeel van je werk. Daarom betrekken we onze mensen bij het beleid. Als je iets samen afspreekt, voelt het ook van jou.”

Wat zegt deze prestatie over K_Dekker als organisatie?

“Dat we ambitieus zijn en vooruit willen. Maar ook dat we betrokken zijn en nuchter blijven. Die West-Friese mentaliteit van doen wat je zegt en zeggen wat je doet – die proef je in alles. Het zit in het DNA van het bedrijf. Het laat ook zien dat we als relatief middelgroot bouwbedrijf toch meepraten op landelijk niveau. We mogen zelfs deelnemen aan landelijke veiligheidscommissies. Dat is best bijzonder.”

Je zit ook namens K_Dekker in de landelijke veiligheidsgroep van Bouwend Nederland en in het deskundigenteam van de NEN. Wat betekent dat voor jou en voor het bedrijf?

“Dat is natuurlijk een mooie erkenning. Het laat zien dat we als bedrijf niet alleen intern serieus met veiligheid bezig zijn, maar ook extern een bijdrage willen leveren aan de ontwikkeling van beleid en normen. Ik zit daar samen met mensen van de grootste bouwbedrijven van Nederland. Dan is het bijzonder dat een bedrijf van onze omvang daar ook aan tafel zit. Voor mij persoonlijk is het waardevol om kennis te delen en op te halen. Het helpt ons scherp te blijven en steeds weer te verbeteren.”

Wat motiveert jou persoonlijk in deze rol?

“Ik heb een achtergrond in integrale veiligheid en werk al jaren in de bouw. Wat mij aanspreekt, is dat je als KAM-coördinator echt het verschil kunt maken. Je hebt met alle lagen van de organisatie te maken. Van directie tot uitvoerder en vakman. En dat maakt het zo mooi. Je bent een schakel, een luisterend oor, maar ook iemand die dingen in beweging kan zetten. Dat is waar ik energie van krijg.”