In een strategische samenwerking hebben K_Dekker bouw & infra en Tervoort Egmond hun krachten gebundeld om de komende acht tot twaalf jaar 69 nieuwe energieverdeelstations te bouwen voor Alliander. Deze grootschalige opdracht, met een totale waarde van 172 miljoen euro, zou voor beide bedrijven te veel capaciteit opeisen, waardoor ze het werk samen verdelen.

We spraken Tim Koopman, bedrijfsleider bij K_Dekker, en Hans Tuinenburg, hoofd realisatie bij Tervoort Egmond, over de details van deze samenwerking en de uitdagingen die ermee gepaard gaan. “Onze samenwerking is zo opgezet dat ieder bedrijf individueel opereert op de bouwplaats,” aldus Tuinenburg. “We hebben de werkzaamheden verdeeld op basis van capaciteit en omzet. Als een van ons op zeker moment meer capaciteit heeft, voert diegene een groter deel van het werk uit. Dit zorgt voor een evenwichtige verdeling en garandeert dat elk bedrijf zich volledig kan focussen op de toegewezen taken. “Koopman vult aan: “Het belangrijkste is dat we onze krachten bundelen zonder onze onafhankelijkheid te verliezen. We willen de uitstraling van de bouwcombinatie in ere houden, terwijl we onze eigen expertise maximaal benutten.”

Maatwerk

Beide erkennen dat, hoewel ze ruime ervaring hebben met de bouw van onderstations, elk project unieke uitdagingen biedt. “Een energieverdeelstation is niet zomaar een station,” legt Tuinenburg uit. “De technische specificaties en de omgeving waar het station komt te staan, vereisen vaak maatwerk.” Koopman voegt toe: “De materialisatie is redelijk uniform, maar de vorm en schaal variëren afhankelijk van de locatie en de specifieke eisen van het station. Dit zorgt ervoor dat geen enkel project precies hetzelfde is.”

Kennis en ervaring

De omvang en complexiteit van de opdracht maakten het noodzakelijk om samen te werken. “Op het moment dat je zo’n grote opdracht gegund krijgt, moet je de capaciteit hebben om die aan te kunnen,” zegt Tuinenburg. “Het was voor beide bedrijven te groot om afzonderlijk uit te voeren. Door onze krachten te bundelen, kunnen we niet alleen meer capaciteit bieden, maar ook meer kennis en ervaring inzetten.” Koopman stelt: “We hebben decennialang ervaring met het bouwen van energieverdeelstations. In Noord- en Zuid-Holland is 80 procent van deze stations door één van onze bedrijven gebouwd. Het was een logische stap om deze kennis en ervaring te bundelen voor dit grootschalige project.”

Beide mannen zijn optimistisch over de toekomst van hun samenwerking. “We zitten nog in het eerste jaar van een contract dat in totaal twaalf jaar kan duren,” vertelt Koopman. “We ontmoeten elkaar wekelijks om de voortgang te bespreken en partners te contracteren voor onderaanneming en leveringen. Deze langdurige samenwerking zorgt voor continuïteit en consistentie in de uitvoering.” Tuinenburg benadrukt de voordelen van de samenwerking: “Door vaste partners te hebben, kunnen we efficiënter werken. Iedereen kent elkaar, wat de samenwerking soepel en effectief maakt. Dit komt de kwaliteit en snelheid van de projecten ten goede.”

Overeenkomsten en verschillen

Ondanks de nauwe samenwerking, hebben K_Dekker en Tervoort Egmond elk hun eigen specialiteiten en werkculturen. “Onze bedrijven verschillen in de type opdrachtgevers die we bedienen,” merkt Tuinenburg op. Koopman beaamt dat: “Deze diversiteit in ervaring stelt ons in staat om van elkaar te leren en elkaar te versterken. Beide bedrijven hebben echter een vergelijkbare mentaliteit en benadering van samenwerking, wat cruciaal is voor het succes van dit project.”

“Een bijzonder integraal en multidisciplinair werk waar de kennis en kunde van onze vaklieden bijzonder goed tot hun recht kwam.” Zo beschrijft projectleider Colin Wilvers de opdracht van de gemeente Dijk en Waard voor de bouw van vier bruggen in K_Dekkers ‘achtertuin’ Zuid-Scharwoude. De nieuwe bruggen vervangen vier landdammen met duikers. Hiermee is een extra vaarverbinding voor kleinere pleziervaartuigen gerealiseerd van ongeveer anderhalve kilometer tussen de Achterburggracht en de Machinesloot. Ook verhoogt de betere doorstroming de waterkwaliteit.

K_Dekker was voor alles rondom de bruggen verantwoordelijk: de constructie van het zichtbeton (CUR 100), het wegdek, de stalen relingen met houten handregel en de omliggende beschoeiing en het straatwerk.  Het ontwerp van de vier verschillende bruggen is door opdrachtgever gemeente Dijk en Waard en de architecten van Bureau B+B gemaakt. “En dat betekende dat we met verschillende disciplines en eigen vakmensen aan deze klus gewerkt hebben”, vertelt Wilvers. “Van timmerlieden tot kraanmachinist. En die hebben hier echt laten zien wat ze kunnen. Omdat het beton allemaal in het werk gemaakt is, was het ergonomisch zwaar en uitdagend. Maar als je dan het resultaat van al dat ambachtelijke werk ziet, ben je toch wel echt trots.”

Alles aan de vier unieke bruggen is op locatie in het werk gemaakt. Alleen de stalen leuningen zijn in de fabriek van Staalcon vervaardigd, thermisch verzinkt en gecoat. De vaklieden van K_Dekker hebben ook de beschoeiing, het straatwerk en zelfs drie houten aanlegsteigertjes gebouwd. Typisch een K_Dekker werk dus”, besluit Wilvers.

 Overlast tot minimum beperkt

De vier bruggen zijn begin mei opgeleverd, al zijn de anti-graffiti-coating en de slijtlagen op de brugdekken vanwege de slechte weersomstandigheden iets later aangebracht. Zuid-Scharwoude is nu twee verkeersbruggen voor auto’s, fietsers en voetgangers, één brug voor fietsers en voetgangers en één brug uitsluitend voor voetgangers rijker. K_Dekker realiseerde de vier bruggen in één project – dit om de overlast voor de omwonenden tot een minimum te beperken. Dankzij de vier bruggen kun je vanaf de Achterburggracht direct het Oosterdelgebied invaren.

Het werk was een project van Langedijk Ontwikkelt met Water: een samenwerking tussen gemeente Dijk en Waard, Stichting Langedijk Waterrijk en het Ontwikkelingsbedrijf Noord-Holland-Noord. Het project is mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van de provincie Noord-Holland.

Zuid-Scharwoude

In Zuid-Scharwoude (gemeente Dijk en Waard) heeft K_Dekker vier landdammen met duikers vervangen door vier bruggen. Hiermee is een extra vaarverbinding voor kleinere pleziervaartuigen gerealiseerd van ongeveer anderhalve kilometer tussen de Achterburggracht en de Machinesloot. Ook verhoogt de betere doorstroming de waterkwaliteit.

Drie gepensioneerde bouwvakkers vertellen hoe het ooit was. Beter vooral. In hun ogen. Zwaarder. Maar ook beter. Met minder regeltjes en meer lol. “Maar dat zullen ze over 30 jaar wel weer zeggen.”

Nico Mosch, gepensioneerd. Was timmerman/uitvoerder. Werkte 34 jaar voor K_Dekker.

“Ik ben nu 2,5 jaar met pensioen en heb me nog geen dag verveeld. Maar ik heb ook altijd met heel veel plezier gewerkt. Anders had ik het natuurlijk ook niet zo lang volgehouden. En Gerard en ik bezoeken nog steeds wel eens een werkje in de buurt. Nog even met de oude collega’s kletsen en kijken hoe het gaat. Ik ben begonnen in de huisjes. Daar heb ik er in het begin wel 25 tot 30 van neergezet. We zijn nog aangenomen door Klaas Dekker zelf en de enige vragen die we toen hoefden te beantwoorden waren: ‘Drink je bier?’ en ‘Rook je?’. Als je ja zei dan kon je volgende dag beginnen. Wij hadden allemaal alleen ambachtschool gedaan. De rest leerde je op het werk wel. “Zelf heb ik meer dan 18 leerlingen opgeleid bij K_Dekker. In 2000 was ik zelfs beste leermeester van Noord-Holland. Toen ben ik nog gehuldigd.”

Gerard Molenaar, gepensioneerd. Was voorman en heeft 30 jaar K_Dekker gewerkt.

“Net als Nico ben ik op mijn 62ste gestopt met werken. Onze lichamen waren op. Versleten. We hielden het gewoon niet meer vol. Dat hoef je verder niemand te verwijten, want het was gewoon zwaar vroeger. Wij zaten te schaften op een cementkeetje en moesten op een emmer naar de wc. En er werd niet gelet op hoe zwaar je tilde. Balen cement wogen 50 kilo. En je deed er ook nog wel eens een klusje naast in het weekend. Dus we hebben gewoon hard en zwaar gewerkt. Maar ik ben eigenlijk wel blij dat ik me niet meer aan al die regeltjes van tegenwoordig hoef te houden. Daar zou ik helemaal gek van worden. Vroeger was je zo vrij als een vogel. Je kreeg een map met tekeningen van de bedrijfsleider en 120 dagen later kwam ie kijken of het werk klaar was. En de  rest regelde je maar zelf.”

Ruud Wever, gepensioneerd. Was uitvoerend voorman. Heeft 34 jaar voor K_Dekker gewerkt.

“Wij werkten hier allemaal al 32 jaar en toen pas kregen we officieel een vast contract. Moesten we voor het eerst een krabbeltje zetten. Daar werd vroeger helemaal niet op gelet of naar gevraagd. We werkten gewoon van project naar project en je kreeg gewoon iedere maand je geld. Hoezo contract? Ik ben op dezelfde dag begonnen als Nico en ook op dezelfde dag gestopt.  Als je je werk goed deed, werd je vanzelf gevraagd of je ook op een andere afdeling wilde werken. Zo ben ik in de bruggen en uiteindelijk ook de windmolens beland. Gedurende de jaren hebben we ieder jaar wel een opleiding of cursus moeten doen. Dat vonden ze belangrijk. Daar leerde je een hoop van, maar het was niet altijd even leuk hoor. Maar ik zou ook niet willen ruilen met jongens van nu. Ik zag afgelopen maand hoe ze tegenwoordig een huis in elkaar zetten: dan komen er drie vrachtwagens en ‘s-avonds staat er een heel huis. Met een dak erop. Wij moesten echt alle kozijnen nog zelf stellen.”

Cees de Pee weet niet beter of hij werkte samen met zijn vader. Al sinds zijn 13e ging hij in de vakanties met Joop mee naar de werf in Krabbendam. Zijn vader is ondertussen met pensioen. Cees werkt nog steeds bij K_Dekker. Over appels die niet ver van de boom vallen.

“Mijn vader is in 1992 begonnen bij K_Dekker”, vertelt zijn zoon Cees. “En ik ben een paar jaar later eigenlijk bij toeval op de werf in Krabbendam beland omdat ik even niets anders te doen had. Ik mocht er een beetje aanrommelen. En nu werk ik hier al weer 26 jaar. Zo gaat dat als je ergens plezier hebt.” Zijn vader Joop begon in 1992 na verschillende losvast baantjes in de slechte jaren ‘80 als timmerman bij K_Dekker. Eerst op verschillende klussen buiten, later in de werkplaats toen ik wat last van mijn knieën kreeg.” Cees maakte zich het vak helemaal zelf eigen. Volgde nooit een timmeropleiding. “Ik begon met vegen in de werkplaats en heb de rest afgekeken van mijn vader en zijn collega’s. Later mocht ik wat meer naar buiten, aan bruggen werken en zo en in 2013 kreeg ik een eigen bus en was ik een soort van eigen baasje. Ik timmer veel binnen en maak het dan buiten af. Zorg dat het allemaal netjes op zijn plek zit. Veel onderhoudswerk voor gemeenten.”

 Spannend tijdens het avondeten

Vader en zoon de Pee hebben het nooit vreemd gevonden om bij hetzelfde bedrijf te werken. “Ik nam hem in de vakantie altijd al mee. Hij wist niet beter of hij werkte bij zijn vader”, zegt Joop. ‘We hebben daarna tien jaar lang elke dag met elkaar op de werf gewerkt. Achteraf is dat ontzettend leuk, maar ik raad het niemand aan. Want iedere avond onder het eten was het weer spannend. Net als met de meeste collega’s waren wij het ook wel eens niet met elkaar eens.” Cees  glimlacht. “In het begin nam ik alles van mijn vader aan. Maar als je wat meer leert en je eigen mening krijgt, dan gaat dat wel eens botsen. En dan gaat het na het werk door. Al hadden we ook genoeg lol met elkaar. Vooral het lompe en zware werk, daar waren we samen heel goed in.”

Ook nu zijn vader en zoon het niet altijd eens. Op de vraag wat de grootste verandering in de laatste 30 jaar is antwoordt Joop dat je vroeger makkelijk bij de directeur naar binnen liep als je een vraag had of het ergens niet mee eens was. “Onzin”, antwoordt Cees. “Dat kan nog steeds.” “Nou, tegenwoordig moet je dan eerst een stuk rijden”, zegt zijn vader. “Vroeger zat het kantoor immers achter de werkplaats.” “Ja, zo ken ik er nog wel een paar, pa”, zegt Cees. “Toen werkte er misschien 50 man. Nu 200. Dus dan is het logisch dat het er iets anders aan toe gaat. Maar net als jij ken ik nu ook nog de overgrote meerderheid van de mensen hier bij naam. Het familiegevoel is er nog steeds.”

Botenhuis

Vader en zoon zijn trots op veel werk dat ze voor K_Dekker hebben gemaakt. Cees noemt meteen de trappen en uitkijktoren in Callantsoog. “Dat was wel een huzarenstukje.” Joop pakt zijn telefoon uit zijn zak en scrolt door zijn fotoalbum. “Kijk hier Cees. Dat balkonhek. Dat was een mooi ding hoor.” Cees is verbaasd dat zijn vader de foto’s op zijn telefoon heeft staan. “Dat wist ik niet. Oh, kijk hier. Het botenhuis in Hoofddorp. Dat hebben we samen getimmerd. Een bijzonder ding. Was voor een kunstenaar die wilde dat de vlonder precies rondom de boot aansloot. Volgens mij was het ook nog Amerikaans grenen. Wat leuk dat je die foto’s nog hebt pa!”

K_Dekker bouw & infra, bouwbedrijf De Nijs en Wooncompagnie hebben een overeenkomst getekend voor de bouw van 62 beneden-bovenwoningen in Warmenhuizen. Hiermee bekrachtigen zij de bouw van fase 1 in de wijk Noorderlicht. Als alles volgens plan verloopt worden de woningen in het tweede kwartaal van 2025 opgeleverd.

Gevarieerd woongebied voor verschillende doelgroepen

Samen met de gemeente Schagen is een plan ontwikkeld om woningen te realiseren op de grens van Warmenhuizen en Tuitjenhorn. Dit plan bestaat uit verschillende fases. Nu de oplevering van de eerste 58 woningen aanstaande is, start in mei de bouw van fase 2. Waar in fase 1 een groot deel van de woningen beschikbaar komen voor de tijdelijke opvang van Oekraïense vluchtelingen, zijn alle 62 beneden-bovenwoningen bestemd voor lokaal woningzoekenden.

Stefan van Schaik, directeur-bestuurder van Wooncompagnie, is overtuigd van de noodzaak van een stevig sociaal programma in de nieuwe wijk Noorderlicht. ‘Deze woningen sluiten aan bij de woningbehoefte van een grote en gevarieerde groep woningzoekenden. Nadat in de eerste fase 48 eengezinswoningen en 10 rug-aan-rug woningen zijn gebouwd, zijn de beneden-bovenwoningen een welkome aanvulling. Door een diversiteit aan woningen te bouwen, bieden we woningen voor een dwarsdoorsnede van woningzoekenden uit Tuitjenhorn, Warmenhuizen en omgeving. Zo ontstaat een gevarieerd woongebied voor verschillende doelgroepen, van jong tot oud.’

Beneden-bovenwoningen voor een diverse doelgroep

De beneden-bovenwoning heeft veel voordelen voor zowel de bewoners van de begane grond als de bovenverdieping. De begane grondwoning is een gelijkvloerse woning die bijvoorbeeld heel geschikt is voor senioren. Zij kunnen zo langer zelfstandig blijven wonen in hun vertrouwde omgeving, met een eigen voordeur en privétuin. De bovenwoning is een ruime en comfortabele woning met een eigen opgang en dakterras. Ideaal voor starters en kleine gezinnen. De start van de bouw van deze woningen is voorzien voor mei 2024 en de oplevering voor het tweede kwartaal van 2025.

Over project Noorderlicht

Door de handen ineen te slaan hebben de bouwondernemers het initiatief genomen om met dit project o.a. Oekraïense vluchtelingen te helpen. Project Noorderlicht is een samenwerking van de Gemeente Schagen, Wooncompagnie, K_Dekker bouw & infra b.v. en Bouwbedrijf M.J. de Nijs en Zonen. Ook de dorpsraden uit Warmenhuizen en Tuitjenhorn zijn nauw bij de ontwikkeling betrokken. In totaal worden 120 sociale huurwoningen gebouwd.

Dit indrukwekkende scherm heeft een lengte van ongeveer 1,2 kilometer en heeft een hoogte van 5,3 meter. In totaal worden er maar liefst 1542 betonnen elementen geplaatst.

Om ervoor te zorgen dat alles veilig en efficiënt verloopt, voeren we de werkzaamheden buiten de spitsuren uit. Op werkdagen beginnen we om 9 uur met het aanbrengen van een wegafzetting, waardoor er voldoende ruimte is voor een veilige opstelling van ons materieel. Om 15.00 uur wordt de weg weer vrijgegeven om problemen tijdens de avondspits te voorkomen.

Het Energieleverend Geluidsscherm is een innovatieve ontwikkeling van K_Dekker, Krinkels SunConnect en Sunprojects. Geluidshinder en groene stroom vallen hier goed samen. Het helpt mee in de co2- reductie en het verhoogt een leefbare en duurzame omgeving. Dit project komt tot stand door een goede samenwerking met Gemeente Alkmaar en Stadswerk072  #kdekker #duurzaam #bouw #duurzaambouwen #energie #energietransitie #energiebesparing #zonneenergie #geluidsscherm #duurzaamalkmaar #Co2reductie #innovatie #alkmaarprachtstad

Alkmaar

Een geluidsscherm dat energie oplevert, doordat hij eigenlijk simpelweg gebouwd wordt met geïntegreerde zonnepanelen. Dat is het innovatieve Energieleverend Geluidsscherm dat K_Dekker heeft opgezet met drie andere partijen. Met de gemeente Alkmaar hebben we een bouwteamovereenkomst getekend om zo’n geluidsscherm te realiseren in Alkmaar. Het scherm dat in Alkmaar komt te staan is een pilotproject. Het prototype is een goed voorbeeld voor de verdere verkoop en ontwikkeling van Energieleverende Geluidschermen.

Joop en Pé van den Berg was er als een van de eersten bij toen Klaas Dekker in 1963 zijn aannemersbedrijf begon. Hij begon op een hydraulische kraan ten tijde van de ruilverkaveling rond Warmenhuizen. Zijn broer Pé begon een jaar of tien later ook als kraanmachinist bij K_Dekker en stapte later over op de vrachtwagen. Joop bleef tot aan zijn pensioen, 42 jaar later, bij K_Dekker. Pé werkte in totaal 27 jaar bij K_Dekker.

“Ik ben bij  Klaas Dekker gaan werken omdat onze broer Kees er ook al werkte. Die kreeg een nieuwe kraan en toen mocht op zijn ouwe”, vertelt Joop. “Een Jumbo Y45. Later heb ik die nog total loss gereden op de dijk.” Pé begon ook op een hydraulische kraan, maar stapte al snel over naar de vrachtwagen. “Ik heb van alles door heel Nederland gereden. Betonplaten, bouwketen, rijplaten. Van alles.” Beiden werkten ze lange tijd in Amsterdam. “Niet geheel naar mijn zin in het begin”, zegt Joop. “Maar ik heb het jaren volgehouden. We hebben er veel meegemaakt. Lieten we ‘s-ochtends keihard een heiblok vallen terwijl er een zwerver op onze dekschuit zijn roes lag uit te slapen. Die schrok zich een ongeluk.” Pé herinnert zich ook de zaterdagen uit de beginjaren nog levendig. Met een klein ploegje zetten ze dan de schapenhekken op de Westfriese dijk. “Dat ging heel Noord-Holland rond. En altijd op zaterdag in het voorjaar en najaar. Kilometers lang hekwerk. Dat deden we fluitend.”

Volle yoghurt

“Alleen die creosoot op die palen was vervelend”, zegt Joop. Zeker als de zon scheen en je kreeg die rotzooi op je lijf, dan verbrandde je levend. Klaas Dekker had er trouwens een goed middeltje tegen: volle yoghurt. Dat hielp inderdaad.” De broers hebben het nodige meegemaakt waar men tegenwoordig de wenkbrauwen bij zou optrekken. Joop: “Er zat toen net een hei-installatie aan de kraan. In Maarssen heb ik eens op schotten op 4 palen zo’n 5 meter boven het water gestaan met de kraan. En dan moest je zelf een nieuw schot oppakken en dan langzaam een stukje vooruit, In feite maakte je zelf de brug waarover je ook zelf reed. Een wonder eigenlijk dat dat nooit is fout gegaan.” Pé reed wel eens met een veel te hoog geladen vrachtwagen naar Groningen. “Moest ik bij iedere brug en viaduct stoppen om te kijken of ik er wel onderdoor paste. En ik ben ook wel eens ‘s-nachts naar Amsterdam gereden met betonnen liggers. Zonder vergunning. Dat ging toen gewoon zo. Gelukkig ben ik nooit aangehouden. Men keek niet zo nauw.”

Blubber

Joop herinnert zich de lange tochten door de blubber tijdens het werk rond de ruilverkaveling. “Onder die duikers drukten we houten heipalen. Met een motorzaag moesten we dan de koppen eraf zagen. Dan liep je zomaar honderden meters van je kraan door de bagger en weer terug. Nou, daar kreeg je wel bovenbeenspieren van. Ik drukte in de sportschool zo 300 kilo met mijn benen. Geen probleem.” Pé werd wel eens op zijn vingers getikt bij het lossen van containers. “Vonden ze dat ik dat niet volgens de regels deed. Maar dan zou ik uren langer bezig geweest zijn. Ik stond er altijd alleen voor hè? Dan wordt je wel creatief hoor.” De broers vinden allebei dat ze mooiste jaren hebben meegemaakt bij K_Dekker. “We hebben het echt vanaf de grond opgebouwd zien worden. In voor- en tegenspoed. Ook alle kinderen, en later weer hun kinderen, zien opgroeien en een eigen rol in het bedrijf zien krijgen”, zegt Pé. “Mooi om dat meegemaakt te hebben. En ook leuk om weer eens terug te blikken”, besluit Joop.

Marjan van Kampen, burgemeester van Schagen, leerde K_Dekker in het afgelopen jaar op een bijzondere manier kennen, toen het bedrijf samen met bouwbedrijf De Nijs bij haar aanklopte om zestig woningen voor Oekraïense vluchtelingen te mogen neerzetten.

Ook Marjan van Kampen viert een jubileum, ze is dit jaar precies één decennium burgemeester van Schagen. In die periode kwam ze weleens langs bij K_Dekker voor een bedrijfsbezoek en ze was best onder de indruk. Van Kampen: ‘Het is zo’n familiebedrijf dat al sinds jaar en dag goed werk levert. Een bedrijf dat hart heeft voor zijn medewerkers en hen vaak ook zelf opleidt. Dat heel integer en bescheiden prachtige producten maakt, en daar toch niet enorm mee te koop loopt. Toen ik daar voor het eerst kwam, was ik echt blij verrast.’

En ze was niet voor het laatst blij verrast, want ruim een jaar geleden stond K_Dekker, samen met bouwbedrijf De Nijs opeens bij háár op de stoep. Van Kampen: ‘Wij hadden inmiddels flink wat Oekraïense vluchtelingen in de gemeente die door particulieren werden opgevangen, en we waren op zoek naar een betere tijdelijke oplossing. Verblijven in een containerwoning, caravan, schuur of logeerkamer moet natuurlijk niet te lang duren. Je wilt mensen iets beters bieden. Deze bouwbedrijven uit de gemeente zeiden tegen me: “Wij gaan jou helpen. Als jij een stukje grond hebt, kunnen wij heel snel geschikte huizen bouwen.” Dat is toch geweldig? Ik was echt onder de indruk.’

Het stukje grond was snel gevonden. Tussen Warmenhuizen en Tuitjenhorn lag een terrein dat perfect was. Het voorstel om daar 120 woningen te bouwen – waar een vergunning voor was – kreeg geen steun van de inwoners, maar toen dat aantal werd teruggebracht naar 60, was er geen enkele oppositie meer. Het Rijk wilde 1,2 miljoen euro meebetalen (voor openbare voorzieningen als riolering, wegen, verlichting en groen), met wel als voorwaarde dat de wijk vóór 1 januari 2024 bewoond zou zijn. Van Kampen: ‘Dat was natuurlijk heel snel, en het leek onhaalbaar toen Liander meldde dat het hen echt niet ging lukken om voor die tijd de stroomvoorziening aan te leggen.’

Ze vervolgt: ‘Maar dan zie de je kracht van de echte ondernemer, in dit geval de mensen van K_Dekker. Die zeiden: “Wij gaan Liander wel even bellen om te kijken waar het probleem zit.” Liander zei: “We hebben geen mensen om die kabels te trekken.” Waarop K_Dekker voorstelde om dat zelf te doen. Daar heb ik diep respect voor. Dat als het tegenzit er iemand is die zegt: “En toch gaan we het voor elkaar krijgen.” Ik werd daar heel vrolijk van.’

De burgemeester werd nog vrolijker toen ze het ontwerp van de huizen zag. ‘Het zijn gewoon volwaardige huizen,’ aldus van Kampen. ‘Degelijk, gasloos, energieneutraal. In eerste instantie zijn er 45 woningen voor Oekraïners en 15 voor inwoners van het dorp. En normaal mogen tijdelijke woningen maar twintig jaar staan, maar dat gaan we in dit geval niet doen. Uiteindelijk gaan we er permanente woningen van maken. We gaan hier nog lang plezier van hebben.’

Het fijne van werken met K_Dekker en De Nijs vond Van Kampen dat ze het sámen deden: ‘Het was een gezamenlijk plan, terwijl het toch ook concurrenten zijn. Daarnaast hebben ze echt hun nek uitgestoken. Toen de procedures nog liepen, moesten er al voorbereidingen getroffen worden en materialen worden besteld. Dat was wel een risico. Als het niet was doorgegaan, had het veel geld gekost. En het was geen project waar überhaupt veel aan verdiend zou worden, geen enkel ander bouwbedrijf zei: “Wij willen het voor dit geld ook wel doen.” De voornaamste intentie  was om in de gemeente een bijdrage te kunnen leveren; om samen een probleem op te lossen. En ze bedénken het niet alleen, ze dóén het ook!’

K_Dekker heeft natuurlijk al de nodige projecten in de gemeente Schagen en omgeving gedaan. Gaan deze huizen voor vluchtelingen en eigen bewoners nog tot meer samenwerking leiden? Marjan van Kampen: ‘Het is altijd fijn als een bedrijf uit de gemeente het werk krijgt van de gemeente. Zeker als het gaat om dit soort familiebedrijven die bekendstaan om hun goede werkgeverschap, die niet zoveel mogelijk geld willen verdienen, maar zich ook verantwoordelijk voelen voor hun omgeving en die zorgen voor werkgelegenheid in de regio. Maar ja, we hebben natuurlijk ook zoiets als openbare aanbesteding en spelregels. En dat is goed, maar daardoor kun je tegen een bedrijf als K_Dekker niet zeggen: “Jullie hebben dit zo goed gedaan, we gaan jullie een volgende keer weer vragen.” Dat is ook wel zuur.’

De burgemeester besluit: ‘Maar ik kan me voorstellen dat voor K_Dekker en De Nijs de voldoening van dit project het zwaarst weegt. Een project in je eigen gemeente, waar je elke dag kunt langsrijden en waarvan je kunt denken: leuk, dit hebben we toch maar gefixt.’

De Hollandse Iepbrug is recent geopend voor fietsers en voetgangers in Amsterdam Noord. En wanneer er een schip langs moet, dan draait de brug open. En dat is bijzonder, want draaibruggen worden niet vaak meer nieuw gemaakt in Nederland. In mei zagen veel buurtbewoners en iedereen die een steentje heeft bijgedragen aan de realisatie van de brug de feestelijke en officiële opening door onder andere de Amsterdamse Wethouder Melanie van der Horst. Daarna waren er nog een aantal werkzaamheden en testen noodzakelijk, maar de brug is nu echt open. De oversteek wordt gebruikt alsof deze er altijd al was.

Realisatie

De realisatie gebeurde in fases, zoals het omleggen van het fietspad voor de aansluiting met de brug, de bouw van de twee landhoofden & twee tussenpijlers, het plaatsen van het remmingwerk in het water, maar ook het maken en inhijsen van het stalen brugdek en de aanbrug. Deze fase eindigde met een spectaculaire actie die startte in Friesland waar het brugdek gemaakt is, vervolgens over het water is vervoerd en met precisie op de millimeter op z’n plek geplaatst is door 2 grote kraanschepen. Vakmanschap op veel disciplines.

Sprong over het IJ

De Hollandse Iepbrug staat niet op zichzelf, maar is een onderdeel van een groter project geïnitieerd door de Gemeente Amsterdam. Het wordt drukker op en rond het IJ in Amsterdam. De ponten worden steeds voller en het IJ oversteken moet snel, makkelijk en veilig zijn. Met het programma ‘Sprong over het IJ’ wil gemeente Amsterdam de oversteek tussen Noord en de rest van de stad nu structureel verbeteren. De mooie draaibrug is onderdeel van Maatregel 1 uit het programma. Deze brug is nodig om het IJpleinveer beter bereikbaar te maken voor fietsers vanaf de Buiksloterweg. Dit zal het aantal fietsers op het overbelaste Buiksloterwegveer verminderen.

Amsterdam

Gemeente Amsterdam wil de oversteken tussen Noord en de rest van de stad verbeteren. Onderdeel van dit programma is de aanleg van een fiets- en voetgangersbrug over het Noordhollandsch Kanaal, welke K_Dekker bouwt. Ook heeft K_Dekker het ontwerp van de gemeente uitgewerkt tot een uitvoeringsontwerp. De werkzaamheden zijn gestart met de aanleg van een nieuw fietspad vanaf de Sixhavenweg in de richting van de IJtunnel, momenteel is de aanleg van de brug in uitvoering. 

Afgelopen zaterdag vierden we de Dag van de Bouw bij project “bouw ondergrondse parkeergarage’ in Purmerend. Vorig jaar stelden we deze bouwplaats ook al open voor publiek en was het nog een diepe bouwkuip, die toen net ontgraven was. Deze keer een heel andere beleving, doordat nu de afbouw in volle gang is. Publiek kreeg een rondleiding door de parkeergarage en kreeg zo al een mooie indruk van hoe het gaat worden. De mensen waren vooral onder de indruk hoe groot de garage wordt, dat is nu goed zichtbaar als je binnenloopt. De belangstelling was groot, waardoor ook deze editie weer een groot succes was!

Purmerend

Wat doe je als er behoefte is aan parkeerruimte, maar de beschikbare ruimte blijkt beperkt? Een vraag die bij gemeente Purmerend is omgevormd tot een opdracht, waarbij een ondergrondse parkeergarage de oplossing bleek. K_Dekker heeft deze opdracht gegund gekregen en heeft getekend voor zowel het ontwerp als de bouw van de garage.